Door de site te te blijven gebruiken, gaat u akkoord met het gebruik van cookies. meer informatie
De cookie-instellingen op deze website zijn ingesteld op 'toestaan cookies ". Deze website gebruikt enkel functionele en analytische cookies. Als u doorgaat met deze website te gebruiken zonder het wijzigen van uw cookie-instellingen of u klikt op "Accepteren" hieronder dan bent u akkoord met deze instellingen.
Enkele maanden geleden was het favoriete bibliotheekboek van onze zoon
Wannes (nu bijna 4) ‘Plotter gaat logeren’. Elke avond moesten we het
voorlezen voor het slapengaan, en na ongeveer een week kende hij het
bijna volledig uit zijn hoofd. Vanaf toen werden de rollen omgekeerd, en
wilde Wannes het steeds voor ons ‘voorlezen’. Dat zie je in het filmpje
hierboven. En ook overdag werden er te pas en te onpas flarden uit het
verhaal opgezegd.
Dankjewel voor het mooie verhaal!
Hé, dat is leuk om lezen. ‘Plotter gaat logeren’ is immers tot leven gekomen op aandringen van de Wase bibliotheken. Plotter is absoluut onklopbaar!
Winne is helemaal gek van Plotter. We vroegen ons laatst af waarom ze zo vaak “stom” zei. Na een babbel werd het helder: “Mam, Plotter vindt zwemmen toch ook zo stom!” 🙂 Leuke tip dit boekje! Winne zal er zeker blij mee zijn.
Zo ontroerend en mooi!!!
Prachtige illustraties! Het verhaal raakt diep in het hart en zal voor veel kinderen (maar ook volwassenen) iets kunnen betekenen.
Prachtig boek met hele leuke illustraties !
Ik was 1 van de gelukkigen om het ebook IK WIL BIJ JOU ZIJN gratis te ontvangen… en ik wil bij deze laten weten dat het een prachtig boek is ! Hele mooie tekeningen, het verhaal op een prachtige kindvriendelijke manier gebracht en de essentie van een rouwproces wordt heel mooi in de kijker gezet. Een aanrader voor groot en klein…. Dankjewel Hilde Schuurmans !
Giel, mijn zoon, is een grote Plotterfan. Voor zijn verjaardag wilde hij graag een muurschildering van Plotter. Hij nam zijn lievelingsboek ‘Plotter wil niet zwemmen’ en zei heel overtuigd: ‘deze tekening van Plotter wil ik graag op mijn kamer.’ En zo ging Hilde aan de slag. Giel hielp mee aan de voorbereidingen en was het merendeel van de tijd aanwezig bij de uitwerking ervan. Wanneer het klaar was, werd hij stil. Hij keek ernaar en was heel tevreden. s’ Avonds voor het slapen gaan, wilde hij dat een spotje gericht werd op de muurschildering en las hij voor de zoveelste keer samen met mij zijn lievelingsboek. Het licht is die nacht aangebleven, maar hij heeft geslapen als een roos. (mama Giel)